Ćwiczenia w podręczniku – czy muszą być nudne?

Ostatnio opowiadałam Ci o tym, jak wykorzystać teksty z podręczników, by zajęcia były ciekawsze. Dzisiaj przyjrzę się samym ćwiczeniom. Zobaczmy, co uda mi się wymyślić i zaproponować. To jak? Otwieramy podręczniki?

Kto powiedział, że ćwiczenia z podręcznika czy ćwiczeniówki mają być wypełniane w książce lub w zeszycie? Oczywiście jest w nich mnóstwo miejsca na notatki, uzupełnianie luk, ale czy faktycznie musimy po nich pisać? Najważniejsze chyba w tym wszystkim jest to, by przećwiczyć pewne umiejętności lub zagadnienia gramatyczne. Nie trzeba tutaj specjalnie rezygnować z zadań przygotowanych przez autorów podręcznika, ale warto pomyśleć, jak to urozmaicić.

Będę się temu przyglądać na podstawie Schritte International Neu. Zeszyt ćwiczeń 1. Pokażę Ci na konkretnych ćwiczeniach, jak można je urozmaicić.

Rozsypanka wyrazowa

Jeśli masz w którymś z ćwiczeń rozsypankę wyrazową, skseruj ją. Następnie możesz podzielić klasę na grupy, rozdać rozsypankę i zrobić zawody. Która grupa znajdzie najwięcej czasowników i zrobi to w najkrótszym czasie, wygrywa. W drugim etapie wygrywa ta drużyna, która ułoży najwięcej zdań z czasownikami z pierwszej rundy. A trzeci etap to znalezienie obrazków pasujących do czasowników z ćwiczenia. Można tutaj dodać więcej obrazków, niepasujących do całości, by utrudnić zadanie. Gdy uczniowie przyporządkują obrazki, niech je opiszą. Jeśli masz bardziej zaawansowanych uczniów, możesz poprosić ich, by ułożyli z obrazków historię i ją opowiedzieli potem na forum całej klasy. To niesamowite, jak z tych samych ilustracji może powstać tyle różnych opowieści.

Oczywiście takie rozsypanki wyrazowe możesz zrobić także samodzielnie, używając aplikacji online Festisite. Wybierasz kształt takiej rozsypanki, wpisujesz słówka, pobierasz i drukujesz.

Zadnia z lukami

W przypadku ćwiczenia zadań z lukami możesz rozwiesić w klasie brakujące fragmenty. Niech uczniowie chodzą po klasie i szukają prawidłowej odpowiedzi. Tutaj również można dodać kilka dodatkowych, niepasujących słów, by trochę utrudnić zadanie. By to ćwiczenie nie rozciągnęło nam się w czasie, warto narzucić uczniom, że na jego wykonanie mają np. 5 minut.

Można pójść także o krok dalej. Podziel uczniów na grupy i urządź ćwiczeniową sztafetę. W każdej grupie są 3 osoby/podgrupy. Pierwsza osoba podchodzi do tablicy, czyta w ciszy tekst, który na niej wisi i stara się jak najwięcej zapamiętać. Ach, jeszcze jedno. Niech ten tekst nie będzie zawierał żadnych podpowiedzi, gdzie może znajdować się potencjalna luka. Następnie idzie do drugiej osoby i jej ten tekst dyktuje. Bardzo ważne jest tutaj, żeby pierwsza osoba nie zapisywała sobie tego tekstu nigdzie, tylko faktycznie mówiła z pamięci. Możesz ograniczyć tutaj także, ile razy pierwsza osoba może podejść do tablicy. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania grupy czy tekstu.

Druga osoba zapisuje skrupulatnie to, co przekazał jej kolega i jak stwierdzi, że już wszystko ma, przekazuje swój zapisany tekst osobie trzeciej. Trzecia osoba ma natomiast ten sam tekst, który wisi na tablicy, ale z lukami. Od pracy dwóch pierwszych osób zależy, ile luk będzie w stanie uzupełnić. By uniknąć sytuacji, że w czasie gdy dwie pierwsze osoby pracują, ta trzecia już rozwiązuje ćwiczenie, schowaj jej zadanie do koperty i wręcz dopiero, gdy podejdzie do niej druga osoba. Oczywiście wygrywa ta grupa, która wykona zadanie najszybciej oraz będzie miała najwięcej prawidłowych odpowiedzi.

Tak sobie pomyślałam, że tę sztafetę powyżej można również wykorzystać do każdego tekstu, który znajdziesz w podręczniku. Nie trzeba się też za bardzo do niego przygotowywać.

Uczeń podaje godziny

Ćwiczenie, w którym uczeń podaje godziny, można również przerobić na bardziej interaktywne, ciekawe. Pierwszy sposób to przygotowanie sobie karteczek z zapisanymi godzinami. Karteczki te składasz, wrzucasz do słoika, woreczka czy nawet piórnika i prosisz ucznia, by wylosował sobie godzinę oraz powiedział ją w języku niemieckim.

Fajnym sposobem będzie również stworzenie sobie takiego koła fortuny, na którym zapiszesz godziny, a uczeń, kręcąc kołem, wybierze godzinę, którą ma powiedzieć.  Takie koło można kupić lub zrobić samodzielnie. Można również wykorzystać narzędzia online typu Wheel decice lub Wordwall. Wystarczy stworzyć je raz, a będzie służyć z pewnością przez wiele lekcji.

Dopasowanie słówek

Bardzo często w ćwiczeniach pojawiają się obrazki, które należy odpowiednio podpisać, dopasować słówka. Takie obrazki można idealnie wykorzystać do wprowadzenia słownictwa. Skseruj i wydrukuj obrazek w większym formacie. Pozaznaczaj słówka, które chcesz wprowadzić. Zapisz je na kartce i pozaklejaj karteczkami indeksującymi. Poproś potem uczniów, by kolejno podchodzili do tablicy, wybierali słówko, odkrywali jego znaczenie i czytali na głos. Następna osoba niech podejdzie, odkryje kolejne słówko, przeczyta je na głos i powie jakie słówko było odkryte przez jej poprzednika. Ostatnia osoba nie dość, że będzie musiała odkryć swoje słówko, to jeszcze będzie musiała powtórzyć pozostałe w odpowiedniej kolejności.

Innym sposobem na wprowadzenie słownictwa przy okazji obrazka, jest wrzucenie tego obrazka do aplikacji Thinglink. Tam możesz zaznaczyć, by uczniowie klikali w konkretną rzecz i odkrywali jego tłumaczenie samodzielnie. Uczniowie mogą dostać taki link wcześniej, przed zajęciami i samodzielnie sobie na to słownictwo spojrzeć.

Poza tym jeśli masz nauczycielskie konto na Quizlecie, to możesz podobne ćwiczenie utworzyć właśnie w tej aplikacji. Przy tworzeniu zestawu dodajesz obraz, a następnie zaznaczasz punkty i wpisujesz słowo wraz z tłumaczeniem. Tak stworzony zestaw można wykorzystać w różny sposób. Poniżej prezentuję Ci jeden z nich.

Mam nadzieję, że pomysły, które zaprezentowałam, wykorzystasz na zajęciach języka niemieckiego. A może masz jeszcze inne sposoby na urozmaicenie ćwiczeń z podręcznika? Napisz w komentarzu na blogu. Chętnie przeczytam.

Przygotowałam dla Ciebie również konkurs. Kliknij tutaj.

Wpis powstał we współpracy z wydawnictwem Hueber.