Siedzę sobie w samochodzie i myślę o tych przeklętych rodzajnikach. Obiecałam już dwa miesiące temu, że o nich napiszę, ale nadal tego nie zrobiłam. Jak tak można?! Można i ja jestem chyba tego najlepszym przykładem. Pisać o gramatyce nie potrafię, bo mam wrażenie, że nic mądrego nie napiszę i wszystko już było, ale już mówić… O! Z tym problemów bym nie miała. Dlatego w mojej głowie zakiełkował pewien pomysł, jak tu rozbujać gramatykę na Sofie. Zanim jednak zdradzę, co mi po głowie chodzi, zapraszam na pierwszy wpis o rodzajnikach w języku niemieckim.
Kilka słów o rzeczownikach
Zacznijmy od ważnej informacji, która ułatwi rozpoznanie rzeczownika w tekście na pierwszy rzut oka. Wszystkie rzeczowniki w języku niemieckim bez wyjątku piszemy wielką literą. Ale to nie pisownia, a rodzajniki sprawiają nam najwięcej problemów. Jak je rozróżnić? Są na to 3 podstawowe sposoby, które sprawią, że z większością rodzajników powinnaś/ powinieneś sobie poradzić bez żadnych problemów. Każdy z tych podpunktów rozwinę w kolejnych wpisach.
Rodzaj rzeczownika możemy określić przy pomocy:
1. Płci biologicznej
Tutaj tłumaczyć wiele nie trzeba. Jeśli rzeczownik jest istotą żeńską, męską lub nijaką, otrzymuje rodzajnik, odpowiadający tej płci. Należy pamiętać jednak, że rodzaje rzeczowników w języku niemiecki nie zawsze pokrywają się z rodzajem w języku polskim. Dlatego tak ważne jest uczenie się rzeczowników od razu z der, die lub das. Oprócz tego należy pamiętać o tym, że występuje grupa rzeczowników, które są tylko i wyłącznie w liczbie mnogiej.
2. Konkretnej grupy rzeczowników
Każdy rodzajnik możemy rozpoznać również, kwalifikując go do pewnej grupy rzeczowników. Dzięki temu wystarczy tylko zapamiętać, jaka grupa należy do danego rodzajnika. Oczywiście, znajdą się wśród nich wyjątki, ale jest ich niewiele i z łatwością się ich nauczysz.
3. Rzeczowników z końcówkami
Kolejna rzecz, która niesamowicie przyspiesza i wspomaga naszą naukę rodzajników w języku niemieckim. Wystarczy zapamiętać, które końcówki rzeczowników odpowiadają, jakiemu rodzajnikowi.
Te trzy podziały sprawiają, że nauka rodzajników nie jest już taka skomplikowana, jak to się wydaje na samym początku naszej przygody. Warto pamiętać, żeby podczas nauki rzeczowników zapisywać sobie wyraz od razu z rodzajnikiem i tłumaczeniem. Ja przy zapisywaniu słów używam także odpowiedniej kolorystyki. Rzeczowniki rodzaju żeńskiego są na czerwono, rodzaju męskiego na niebiesko, a rodzaju nijakiego są zielone. Czasami używam także koloru brązowego dla liczby mnogiej.
