Każdy z nas słyszał o dniu świętej Barbary (der Tag der heiligen Barbara) i każdy z nas kojarzy to z świętem górników (der Bergmannstag). Pewnie jednak nie znasz historii świętej Barbary, a już z pewnością nie słyszałaś o pięknej tradycji (die Tradition) w Niemczech, związanej właśnie z tym dniem. Pozwól, że Ci ją dzisiaj przedstawię.
Według legendy ( die Legende) święta Barbara została skazana (verurteilt) przez swojego ojca na śmierć za to, że przyjęła wiarę chrześcijańską. Barbara nie chcąc wyrzec się swojej wiary, została uwięziona w wieży (im Turm gefangen halten). W drodze na miejsce w ubranie Barbary zaplątała się gałązka drzewa wiśniowego (der Kirschzweig). Barbara włożyła gałązkę do kubka z wodą i w niedługim czasie gałązka zakwitła (erblühen).
Z tej krótkiej opowieści wywodzi się zwyczaj (der Brauch) zwany Barbarazweig. Niemcy w dniu świętej Barbary ucinają najczęściej gałązki z drzew owocowych, ale mogą być także gałązki magnolii, forsycji, i wkładają do wody. Jeśli taka gałązka zakwitnie na święta (das Weihnachten), jest to odbierane jako dobry znak na nadchodzący rok.
W Internecie można znaleźć sporo rad, jak sprawić, żeby taka gałązka zakwitła. Poniżej znajdziesz radę najczęściej spotykaną:
Was ist zu beachten?
Wichtig ist, dass die Zweige bereits Frost bekommen haben oder über einen längeren Zeitraum Temperaturen nahe der Frostgrenze ausgesetzt waren!
Waren die Temperaturen bis zum Barbaratag draußen eher mild, kann man die Zweige alternativ ein paar Tage früher schneiden und sie bis zum 4. Dezember in der Kühltruhe lagern.
Wenn die Zweige danach aufgetaut sind, setzt für sie der „Frühling“ ein, in Form einer Vase mit warmen Wasser oder einer Badewanne mit warmen Wasser, in die die ganzen Zweige gelegt werden.
Bevor die Zweige schließlich in eine Vase ins Wohnzimmer umziehen dürfen, werden sie einige Tage an einem kühlen Ort an die Temperaturen im Haus gewöhnt.Ideal für gutes Gelingen ist eine nicht zu trockene Umgebung, damit die Knospen nicht verdorren. Bei sehr geringer Luftfeuchtigkeit hilft man den Zweigen mit etwas Sprühnebel dabei schließlich zu erblühen. Ansonsten brauchen sie nur regelmäßig frisches Wasser.
Znałaś ten zwyczaj? Ja chętnie przyniosłabym do domu trochę wiosny zimą, więc chyba skuszę się na „Barbarazweig”.
